قبل از اختراع آبگرم کن، مردم برای گرم کردن خانه های خود از کرسی استفاده می کردند. و برای تهیه آب گرم آب را رو آتش گرم کرده و با آب سرد ولرم و برای استحمام خود استفاده می کردند.  ولی فرایند گرم کردن و ولرم کردن آب انقدر سخت بود که گاها حتی منجر به سوختگی با آب داغ یا بخار سوز شدن دست و پای افراد می شد. ولی امروزه موتور خانه و پکیج دیواری کار را برای یک حمام آب گرم راحت و ساده تر کرده است.

با این حال، در حالی که اکثریت قریب به اتفاق خانه‌ها در ایران دارای یک پکیج دیواری هستند، بسیاری از مردم دقیقاً مطمئن نیستند که پکیج چیست ، چگونه کار می‌کند یا برای بازدهی بهتر و بیشتر آن چه کاری باید انجام دهید. پس با ما همراه باشید.

گرمایش مرکزی چیست؟

مفهوم گرمایش مرکزی بسیار ساده است. به جای داشتن بخاری یا شومینه در هر اتاق از خانه، شما یک دستگاه واحد – پکیج دیواری – دارید که منبع ثابتی از آب گرم تولید می کند. سپس این آب گرم (توسط یک پمپ برقی) در اطراف لوله های فلزی خانه شما پمپ می شود تا رادیاتورهای تمام اتاق های شما را پر کند.

پکیج چیست؟

پکیج دیواری یک واحد فلزی سفید است که معمولاً در آشپزخانه یافت می‌شود، اگرچه می‌تواند در هر اتاقی از خانه، بیرون از خانه/گاراژ یا در باغ باشد. این مهم ترین بخش یک سیستم گرمایش مرکزی است زیرا گرما را تولید می کند. در اصل، این یک کوره کوچک است که از گاز، نفت یا LPG برای سوخت عملیات خود استفاده می کند. سوخت اکثر دیگهای بخار در بریتانیا از گاز طبیعی تامین می شود که به طور خودکار از شبکه گاز ملی تغذیه می شود. انواع مختلفی از پکیج ها نیز بسته به نحوه عملکرد آن وجود دارد، اما در ادامه به جزئیات بیشتری در مورد آن خواهیم پرداخت.

پکیج دیواری چگونه کار می کند؟

در یک دیگ گرمایش مرکزی گاز معمولی لوله هایی از زیر آن وارد پکیج دیواری می شود. یکی لوله ای است که گاز را از منبع گاز اصلی (که خارج از خانه شما در خیابان است) به پکیج دیواری می دهد. لوله دیگری آب سرد را قادر می سازد تا وارد پکیج شود تا بتوان آن را گرم کرد و دیگری آب گرم را قادر می سازد از پکیج خارج شود تا بتوان آن را در اطراف خانه پمپاژ کرد.

1. در داخل دیگ، جت های سوخت و مبدل های حرارتی قرار دارند. هنگامی که گرمایش خود را روشن می کنید، یک دریچه باز می شود که باعث می شود گاز از منبع اصلی وارد یک محفظه احتراق مهر و موم شده در داخل پکیج شود. گاز از طریق تعداد زیادی دریچه کوچک وارد می شود و توسط یک سوئیچ احتراق الکتریکی شعله های آبی ایجاد می کند*. این جت ها یک جزء فلزی در پکیج دیواری به نام مبدل حرارتی را گرم می کنند که گرما را به لوله آب سرد منتقل می کند. این گرما را از جت های گاز به آب منتقل می کند و آن را تا حدود 60 درجه سانتی گراد (140 درجه فارنهایت) گرم می کند.

2. هنگامی که آب به درجه حرارت رسید، یک پمپ الکتریکی که داخل پکیج دیواری یا بسیار نزدیک به آن است، آن را در اطراف یک مدار لوله پیوسته پمپ می کند که در سراسر خانه شما می چرخد ​​و از تمام رادیاتورهای شما در طبقه بالا و بالا عبور می کند. طبقه پایین

3. آب گرم وارد هر رادیاتور می شود، در اطراف یک حلقه بسته جریان دارد، یعنی از یک طرف وارد شده و از طرف دیگر خارج می شود و گرما را به داخل اتاق می تاباند.

4. هنگامی که آب از تمام رادیاتورهای شما عبور کرد، به پکیج باز می گردد. در این زمان بسیار خنک شده است، بنابراین دیگ، جت‌های گاز را دوباره گرم می‌کند تا آب را دوباره بفرستد. همان آب هر روز در اطراف خانه شما گردش می کند تا زمانی که سیستم توسط یک مهندس حرفه ای Gas Safe تخلیه شود.

5. در حالی که پکیج دیواری در حال سوختن گاز است، گازهای زائدی تولید می کند که باید در خارج از خانه رها شوند. این کار از طریق لوله ای به نام دودکش انجام می شود.

* مهم : اگر شعله داخل پکیج شما آبی نیست، مثلاً زرد یا نارنجی است، پکیج به اندازه کافی اکسیژن دریافت نمی کند. این می تواند بسیار خطرناک باشد زیرا ممکن است به این معنی باشد که پکیج دیواری گاز کشنده ای به نام مونوکسید کربن منتشر می کند. این گاز بی رنگ و بی بو است اما می تواند به سرعت از بین برود، بنابراین نصب آشکارساز مونوکسید کربن در نزدیکی پکیج دیواری مهم است.

مطالعه بیشتر: در مورد مسمومیت با مونوکسید کربن بیشتر بدانید .

پکیج های نفتی و گاز مایع LPG چطور؟

به طور کلی پکیج های نفتی و گاز مایع مشابه پکیج های گاز کار می کنند. تفاوت اصلی این است که سوخت توسط شبکه ملی لوله های گاز شهری تامین نمی شود، بلکه شامل یک مخزن سوختی است که باید در ملک شما نگهداری شود.

آیا پکیج آب شیرهای حمام و رادیاتور شوفاژها را گرم می کنند؟

اینجاست که ما به انواع مختلف دیگهای بخار می پردازیم زیرا تفاوت های کلیدی وجود دارد. بسیاری از دیگهای بخار مدرن می توانند به عنوان دیگ گرمایش مرکزی و به عنوان یک آبگرمکن برای شیرهای شما عمل کنند، اما برخی دیگر ممکن است فقط بتوانند گرمایش مرکزی شما را تامین کنند. در اینجا توضیح مختصری در مورد هر نوع پکیج آورده شده است:

معمولی (همچنین به عنوان پکیج دیواری معمولی یا سنتی نیز شناخته می شود)

این پکیج آب گرم را برای سیستم گرمایش مرکزی شما تولید می کند اما برای شیرها، حمام ها و دوش های شما آب گرم تولید نمی کند. پکیج دیواری از طریق گرانش آب سرد از مخزن موجود در انبار تغذیه می شود. این پکیج ها در ترکیب با سیلندر ذخیره آب گرم در یک کمد هواکش استفاده می شوند که آب را برای استفاده در خانه گرم و ذخیره می کند.

سیستم

پکیج سیستم بسیار شبیه پکیج های معمولی است زیرا برای ذخیره آب گرم برای شیرهای شما به یک سیلندر ذخیره آب گرم نیاز دارد، اما آب سرد با فشار بالاتر از شبکه برق تامین می شود. این بدان معنی است که نیازی به مخزن تغذیه در اتاق زیر شیروانی نیست.

ترکیبی (ترکیبی)

پکیج های Combi امروزه بیشترین نصب را دارند زیرا دارای دو مبدل حرارتی و دو لوله آب گرم هستند. یکی به رادیاتور و دیگری به شیر آب، دوش و حمام شما متصل است. نیازی به وجود مخزن تغذیه در اتاق زیر شیروانی نیست زیرا آب سرد از منبع اصلی تامین می شود و از آنجایی که آب گرم در صورت نیاز تولید می کند نیازی به سیلندر ذخیره ندارد. در حالی که دیگهای بخار معمولی و سیستمی به یک سیلندر آب گرم نیاز دارند که پس از تخلیه نیاز به زمان دارد تا دوباره پر شود، پکیج های ترکیبی در صورت نیاز آب گرم تولید می کنند.

ترموستات های حرارت مرکزی چه کار می کنند؟

انواع مختلفی از ترموستات برای انتخاب وجود دارد. ابتدایی ترین آنها به صورت دستی کنترل می شوند، یعنی زمانی که احساس می کنید خیلی گرم یا خیلی سرد می شوید باید دوباره آن را به صورت فیزیکی روشن و خاموش کنید.

از طرف دیگر، ترموستاتی که روی دیوار نصب می شود، دمای آن اتاق را کنترل می کند. شما ترموستات را روی دمای دلخواه خود تنظیم می کنید و هنگامی که اتاق به زیر آن سطح می رسد، پکیج دیواری را روشن می کند. هنگامی که اتاق به دمای مورد نیاز رسید، پکیج دیواری را دوباره خاموش می کند.

امروزه، اکثر مردم ترموستات های قابل برنامه ریزی دارند که می توان آن ها را طوری برنامه ریزی کرد که پکیج را دوباره در ساعات خاصی از روز روشن و خاموش کند، اما فناوری ترموستات هوشمند به طور فزاینده ای محبوب می شود. این سیستم های گرمایشی می توانند از هر کجای دنیا که هستید از طریق یک دستگاه هوشمند مانند لپ تاپ یا گوشی هوشمند کنترل شوند.

در مورد شیرهای رادیاتور ترموستاتیک چطور؟

دریچه های ترموستاتیک رادیاتور یا TRV به شما کنترل بیشتری بر دما در مناطق مختلف خانه می دهد.

رادیاتور یک قطعه تجهیزات نسبتاً ساده است زیرا یک لوله مسی است که به طور مکرر در زوایای قائم خم می شود تا سطح گرمایی با حداکثر مساحت ایجاد کند. خطوط برآمدگی روی یک رادیاتور نشان می دهد که لوله های حرارتی کجا هستند. آب از طریق دریچه های پایین رادیاتور در دو طرف وارد و خارج می شود. در سیستم های گرمایش ساده، بسته به باز یا بسته بودن شیرها، رادیاتور می تواند روشن یا خاموش باشد.

اما با افزودن یک TRV به رادیاتور، می‌توانید کنترل بیشتری بر دما در اتاق‌های جداگانه خانه خود داشته باشید و به شما کمک کند تا میزان نیاز پکیج خود را برای کار کردن کاهش دهید، یعنی هزینه‌های گرمایش و انتشار کربن را کاهش دهید. به جای اینکه همه رادیاتورها در خانه شما با دمای یکسان گرم شوند، می توانید انتخاب کنید که کدام اتاق گرم باشد، مثلاً اتاق نشیمن و حمام، و ترجیح می دهید که خنک باشد، مثلا اتاق خواب یا اتاق هایی که اغلب استفاده نمی شوند.

توجه: قرار دادن TRV در اتاقی که ترموستات دیواری اصلی خود را دارید ایده خوبی نیست، زیرا این دو در مقابل یکدیگر کار می کنند.

پکیج های چگالشی چیست؟

ممکن است با اصطلاح پکیج های چگالشی و غیر چگالشی برخورد کنید. در گذشته، دیگهای بخار غیر متراکم بودند، به این معنی که هنگام سوختن سوخت، گرمای زیادی در هنگام آزاد شدن گازهای خروجی تلف می شد. گرمای هدر رفته به این معنی است که دیگهای بخار باید سخت‌تر کار کنند و هزینه‌های بیشتری در بر دارند و انتشار کربن را افزایش می‌دهند.

بویلرها برای مبارزه با این مشکل دوباره طراحی شدند. امروزه، تمام پکیج های نصب شده باید متراکم شوند، به این معنی که گازهای زائد و گرمای باقیمانده از مبدل حرارتی عبور می کند که آب سرد برگشتی از رادیاتورها را قبل از اینکه از طریق لوله دودکش آزاد شود، گرم می کند. این به گرم شدن آن کمک می کند و کار پکیج دیواری را کاهش می دهد.

بویلرهای چگالشی بسیار بازده انرژی بیشتری دارند و بیش از 90 درصد انرژی مصرفی به گرمای قابل استفاده تبدیل می شود.

در نظر گرفتن پکیج جدید؟

اگر پکیج شما بیش از 8 سال سن دارد، کمتر قابل اعتماد است، کارکرد آن گرانتر است یا کاملاً خراب شده است، وقت آن رسیده است که یک جایگزین داشته باشید. هزینه نصب پکیج دیواری می تواند به طور متوسط ​​بین 500 تا 1000 پوند (علاوه بر هزینه خود دیگ) متفاوت باشد، بنابراین وقتی نوبت به یافتن رقابتی ترین قیمت می رسد، ما به شدت توصیه می کنیم قیمت های متعدد را با هم مقایسه کنید.

در حالی که جایگزینی پکیج دیواری می تواند یک سرمایه گذاری بزرگ باشد، مهم است که به خاطر داشته باشید که یک پکیج دیواری کارآمدتر می تواند صرفه جویی قابل توجهی را از نظر کاهش قبوض گرمایشی به همراه داشته باشد. برای نگاهی دقیق تر به هزینه های تعویض پکیج دیواری، به راهنمای ما در مورد هزینه های تعویض و نصب پکیج جدید نگاهی بیندازید.

برای سهولت یافتن قیمت‌های چندگانه نصب پکیج دیواری، از Boiler Guide استفاده کنید تا از حداکثر 3 مهندس گرمایش مستقر در منطقه خود مظنه رایگان دریافت کنید. فقط چند دقیقه وقت بگذارید تا فرم آنلاین ما را تکمیل کنید و ما کاری را که باید با نصاب پکیج دیواری انجام دهید مطابقت خواهیم داد.

عیب یابی و تعمیر پکیج شما

تعمیر پکیج دیواری

اولین قدم در تعمیر پكيج این است که نحوه عملکرد آنها را یاد بگیرید تا بتوانید به راحتی آنها را نگهداری کنید. این راهنمای تعمیر دیگ بخار نحوه عملکرد دیگ بخار، اشتباهات اغلب، نحوه شناسایی مشکل دیگ بخار، و قطعات و ابزارهایی که برای رفع آن نیاز دارید را بیان می کند. سپس دستورالعمل هایی را در مورد نحوه حفظ یک سیستم دیگ بخار و نحوه شستشوی دیگ بخار ارائه می دهد.